De weinige gevallen van metaalmoeheid waar we tot nu toe van weten begonnen bij de kleine inkeping in het frame onder de voetsteunen. De inkeping was nodig om te voorkomen dat het metaal zou scheuren op het moment dat het frame in zijn vorm werd gebogen. Voordat dit onderdeel in productie ging was het getest om het probleem van metaalmoeheid te voorkomen. Achteraf gezien was deze test niet voldoende, het frame is in tenminste een paar gevallen niet sterk genoeg gebleken.
Toen we ons voor het eerst bewust werden van een probleem realiseerden we ons dat we een betere test moesten ontwikkelen die de scheur in korte tijd kon opwekken. Om snel resultaat te boeken moesten we de roeimachine extra zwaar belasten. De nieuwe test bestond uit een snel wisselende belasting van 275 kg op de rail bij de voetsteunen. Met deze nieuwe test zagen we na 1 tot 4 uur een scheurtje verschijnen. Metaalmoeheid is een vrij willekeurig proces, dus bij elk onderdeel zal het op een ander moment optreden.
Toen we de metaalmoeheid konden nabootsen moesten we mogelijke oplossingen gaan testen. De oplossing zou in het gunstigste geval zowel toepasbaar zijn op nieuwe roeimachines als op reeds verzonden roeimachines, en in deze laatste gevallen ook makkelijk te monteren door de klant. Na een aantal pogingen hebben we een oplossing die deze criteria overtreft. We ontwikkelden een versteviging die we monteerden op een frame. Zo doorstond een frame met een scheur van 2 cm een test van 60 uur met 275 kg zonder verder te scheuren. Na 60 uur testen moesten we stoppen omdat het frame begon te scheuren op plekken waar het ontwerp hetzelfde is als de 14 jaar oude Model C, waarbij we dit probleem nog nooit zagen.
Deze versteviging gebruiken we op nieuwe roeimachines. We werken ook aan een frame dat de versteviging niet nodig heeft. Dit ontwerp zal ook de 275kg/60uur-test moeten doorstaan.
We testten ook de maximale belasting van het frame. Dit deden we door de rail te belasten totdat er iets kapot ging. Het resultaat kan verrassend zijn voor mensen die gesteld zijn op de robuuste Model C. Deze bezweek bij een belasting van 318 kg. De schroeven die de monorail op zijn plek houden begaven het. De Model D en E roeimachines van tussen 6 augustus en 7 april bezweken bij 450 kg. Hierbij verboog de bovenkant van het frame tussen de voetsteunen, en, belangrijk, niet bij de inkeping waar de metaalmoeheid optreedt. De monorailverbinding van Model D en E was een verbeterde versie van die van Model C die sterker was. De Model D en E met de frameversteviging erop gemonteerd hield de test vol tot 815 kg. Dat zegt toch genoeg?
Het laatste deel van het proces was de weg naar de klanten. Om eerlijk te zijn, de goedkoopste en makkelijkste manier was om stilletjes de nieuwe roeimachines te verbeteren, en de reeds verkochte machines alleen te vervangen voor zover ze nog in de garantie vielen. Dit zou een acceptabele mogelijkheid zijn omdat het gebrek aan de machines geen lichamelijk gevaar vormt. Daarbij zouden de meeste roeimachines toch pas na afloop van de 5 jaar durende garantie kapot gaan. Het probleem van deze oplossing is dat het ten koste gaat van onze reputatie en niet strookt met onze missie. Het deel van onze missie dat hier van toepassing is luidt: “We streven naar het ontwerpen, maken, verkopen en onderhouden van unieke producten met de hoogste kwaliteit, ter bevordering van de Concept2-gemeenschap: onze klanten, werknemers, bevoorraders en buren.”
Daarom besloten we te doen wat het beste was: pro-actief zijn en de mogelijkheid dat dit probleem zich zou voordoen elimineren door gratis een frameverstevigingspakket aan te bieden aan al onze klanten met de betreffende roeimachines. Een expert op het gebied van PR vertelde ons dat als we geluk hadden 5% van de klanten de versteviging zou monteren. Wij hopen op het twintigvoudige daarvan.
Dick en Peter Dreissigacker, oprichters van Concept2